وقتی درب اعتدال بر پاشنه افراط میچرخد؛
وزارت علوم برای برگرداندن دانشجویان مسالهدار چه جوابی دارد؟/ محرومیت این افراد از تحصیل افراط است یا برگرداندن آنها؟
پنهان کاری مسئولان وزارت علوم و عدم انتشار اسامی افرادی که مجددا به دانشگاهها بازگشتند سبب شد تا آمار دقیقی از این افراد در دست نباشد ولی بررسیها نشان میدهد متاسفانه مسئولان وزارت علوم بدون در نظر گرفتن سوابق عملکرد دانشجویان محروم از تحصیل و شاید بتوان اظهار داشت با رویکردی سیاسی اقدام به پذیرش افرادی کردند که عناد و دشمنی آنها بارز و آشکار است.
با روی کار آمدن دولت جدید و انتصاب چهرههای اصلاح طلب در وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری و رویکردی که این افراد در پیش گرفتند بسیاری از دانشجویان و اساتید مساله دار که قبل از این به دلایل مختلف از ادامه تحصیل باز ماندند و یا از دانشگاه اخراج شده بودند، نسبت به بازگشت به دانشگاهها امیدوار شده و از این فرصت بهره برداری کردند.
برخی مسئولان وزارت علوم که خود از فعالان و هواداران فتنه سال88 بودند به محض استقرار در وزارت علوم ضمن تغییر مسئولان این وزارتخانه و روسای برخی از دانشگاهها اقدام به فراخوان دانشجویان محروم از تحصیل و اساتید بازنشسته و اخراجی کردند و با درخواست پرونده آنان از دانشگاهها زمینه ادامه تحصیل و تدریس آنان را فراهم آوردند.
در همین راستا تعداد محدودی از مسئولان وزارت علوم که آقایان فرجی دانا، توفیقی، صدیقی، میلی منفرد و ظریفیان از مهمترین آنان و جملگی از هواداران فتنه میباشند با پیگیری پرونده دانشجویان محروم از تحصیل بصورت متمرکز در وزارت علوم و بدون استعلام از دستگاههای ذیربط زمینه بازگشت این افراد به دانشگاهها را فراهم کردند. این افراد حتی از ارائه لیست افرادی که به دانشگاهها بازگشتند خودداری کرده و آمار آنرا بصورت محرمانه نزد خود نگهداری میکنند.
همچنین افراد ذکر شده به دلیل حساسیتهای ایجاد شده از تغییرات وزارت علوم بالاخص موضعگیری مجلس شورای اسلامی در این باره، ضمن پرهیز از ادامه تغییرات در روسای دانشگاهها با برقراری ارتباط با فعالین دانشجویی هوادار فتنه، آنان را برای پیگیری مطالبات و خواستههای خود از درون دانشگاهها و به روایتی ایجاد تنش در فضای دانشگاهها برای تغییر روسای آنها و فشار بر مجلس و دیگر دستگاهها تحریک کردند.
با توجه به شیوه عمل تیم مستقر در وزارت علوم در عدم شفاف سازی نحوه بازگرداندن دانشجویان و اساتید و منتشر نکردن اسامی آنان، آمار دقیقی از تعداد این افراد و مشخصات آنان در دست نیست و اسامی افرادی که در ادامه به آنها اشاره میشود از منابع مختلف به دست آمده است.
از آنجا که توفیقی سرپرست وزارت علوم قبل از فرجی دانا به دنبال نامههای برخی از گروههای دانشجویی و شکل گیری کمپینهای مجازی برای تغییر روسای دانشگاهها این تغییرات را به آنها وعده داده بود، در همین راستا چند تن از رؤسای اصولگرای دانشگاههای کشور از جمله صدرالدین شریعتی، رئیس دانشگاه علامه طباطبایی و محمداسماعیل همدانی گلشن، رئیس دانشگاه صنعتی اصفهان و رئیس دانشگاه کرمان را برکنار کرد و بعضاً افرادی مانند حسین سلیمی (نائب رئیس انجمن علوم سیاسی ایران و رئیس دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه در دوران اصلاحات) را به عنوان سرپرست دانشگاه علامه معرفی کرد. فرجی دانا نیز بلافاصله رئیس دانشگاه خواجه نصیر مجید قاسمی را عزل و علی خاکی صدیق را رئیس جدید این دانشگاه معرفی کرد که این فرد در زمان وزارت توفیقی ریاست دانشگاه خواجه نصیر را برعهده داشته است.
وی همچنین جعفر میلی منفرد را که به علت وابستگی و حمایت از فتنه نتوانسته بود از مجلس شورای اسلامی رای اعتماد کسب کند، به عنوان معاون آموزشی وزارت علوم، توفیقی را به عنوان مشاور و سید ضیاء هاشمی که به عنوان پدر معنوی اعضاء انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران مطرح است را به سمت معاون فرهنگی و اجتماعی منصوب کرد.
بکارگیری افرادی نظیر صدیقی و ظریفیان به عنوان مشاور نیز از دیگر اقدامات وزیر در این راستا میباشد.
پنهان کاری مسئولان وزارت علوم و عدم انتشار اسامی افرادی که مجددا به دانشگاهها بازگشتند سبب شد تا آمار دقیقی از این افراد در دست نباشد ولی بررسیها نشان میدهد متاسفانه مسئولان وزارت علوم بدون در نظر گرفتن سوابق عملکرد دانشجویان محروم از تحصیل و شاید بتوان اظهار داشت با رویکردی سیاسی اقدام به پذیرش افرادی کردند که عناد و دشمنی آنها بارز و آشکار است. در ادامه به تعدادی از این افراد که مشخصات آنان از منابع مختلف به غیر از وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری بدست آمده است اشاره میشود:
امیرحسین.ا: دانشجوی دانشگاه صنعتی امیر کبیر و فعال در فتنه سال 88 که در تحریک دانشجویان برای ایجاد ناآرامی نقش داشت.
فواد.ش: دانشجوی دانشگاه تهران، چپ افراطی که با اکثر دانشجویان چپ دانشگاههای تهران و امیرکبیر در ارتباط بود. سردبیر نشریه مارکسیستی «نسل سوم»، همکاری با احزاب کمونیستی خارج کشور و انتشار مقاله و گزارشات خبری در سایتهای کمونیستی، انتشار جزوههای آموزشی سوسیالیسم، احضار به دلیل اقدام به برنامه ریزی جهت برگزاری تجمعات غیر قانونی، تهیه و پخش بیانیه در دانشگاههای تهران در راستای ایجاد التهاب و تنش، وی همچنین سابقه زندان به دلیل ارتباط نامشروع دارد.
حمید.ص: عضو حلقه اصلی فعالین دانشجویی هوادار فتنه در دانشگاه علم و صنعت که در ایجاد ناآرامی در این دانشگاه نقش داشت.
جواد.س: وی از فعالین رادیکال انجمن دانشکده ادبیات دانشگاه تهران بود و تلاشهایی را در راستای ایجاد ناآرامی در این دانشگاه انجام داده.
حمید.م: دانشجوی چپ دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران که دارای پروندههای فساد اخلاقی است.
مجید.ش: دانشجوی رادیکال و عضو انجمن منحله دانشگاه امیر کبیر بود که در ایجاد بینظمی و ناآرامی در این دانشگاه نقش داشت.
بزرگمهر.ب: وی از مرتبطین با عوامل بیگانه در خارج از کشور است.
علی.پ: تبانی به قصد برهم زدن نظم دانشگاه و از عوامل دخیل در ناآرامیهای دانشگاه
راضیه.ج: این فرد سابقه ارتباط با منافقین و انتشار افکار آنان در بین دانشجویان را دارد.
محمد.ص: فعال سیاسی، از فعالان فتنه 88 و سرخط فعالان ستاد کروبی برای ایجاد ناآرامی در دانشگاه بود.
افشین.ح: وی دارای سابقه بازداشت و حضور در اغتشاشات روز عاشورای سال 88 و تجمع و تبانی علیه نظم دانشگاه است.
شقایق.ح: این فرد فعالیتهای متعدی برای ایجاد ناآرامی در دانشگاه داشت.
رضا.ع: از فعالین برای ایجاد ناآرامی دانشگاه مازندران و دارای سابقه بازداشت است.
کاملیا.ک: فعال سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی که در راستای تحریک دانشجویان برای ایجاد ناآرامی تلاشزیادی انجام داد.
سارا.م: فعال سیاسی و عامل ایجاد بینظمی در دانشگاه که با قرار وثیقه آزاد شد.
حامد.م: وی فعال سیاسی و مرتبط با انجمن منحله دانشگاه امیرکبیر بود و عامل ایجاد بینظمی در دانشگاه بود.
بابک.م: وی از جمله افرادی است که با عوامل ایجاد ناارامی ارتباط دارد.
روزبه.آ: دانشجوی چپ؛ وی سابقه نگارش مقالات کمونیستی دارد و از عوامل ایجاد ناآرامی و بینظمی در دانشگاه است.
عابد.ت: دانشجوی چپ رادیکال دانشگاه امیرکبیر که سابقه زندان دارد. وی با جریانهای مارکسیستی خارج از کشور ارتباط داشته و به عنوان لیدر این جریان در برپایی تجمعات اعتراضی در دانشگاه امیرکبیر نقش موثری ایفا کرد. نامبرده همچنین در تجمعات خارج دانشگاه از جمله اعتراضات کارگران شرکت واحد و... حضوری فعال داشت.
بابک.ز: عضو انجمن منحله امیرکبیر است. وی در نشریات دانشجویی مساله دار فعالیت داشته و در تجمعات اعتراضی در دانشگاه امیرکبیر حضوری فعال و نقشی موثر داشته است. نامبرده سابقه شرب خمر و مصرف و توزیع قرصهای روانگردان را دارد. گفتنی است وی در تجمع غیر قانونی 16 آذر سال جاری که در دانشگاه امیرکبیر برگزار شد حضور داشته و در تحریک و خط دهی دانشجویان نقش موثری داشته است.
سینا.ص: وی عضو انجمن منحله دانشگاه امیرکبیر بوده و نقش موثری در تجمعات اعتراضی دانشگاهها داشته است.
علی.ص: از اعضای انجمن منحله دانشگاه امیرکبیر و فعال در تجمعات و برنامههای اعتراضی که در دانشگاهها برگزار میشد.
احسانالدین.م: فعال فتنه 88، حضور در اغتشاشات روز عاشورا، 25 خرداد، روز قدس، درگیریهای دانشگاه امیرکبیر و ارسال پیامک برای تحریک دیگران جهت حضور در اغتشاشات، اخلال در نظم و آسایش عمومی که به جریمه نقدی تبدیل شد.
امین.م: دانشجوی دانشگاه شریف، شرکت در تجمع غیر قانونی 25 بهمن 89، اخلال در نظم و آسایش عمومی، حضور در تجمعات غیر قانونی 16 آذر سال 88 در دانشگاه شریف، حضور در تجمعات اعتراضی در دانشگاه و ایجاد درگیری، اقدام به شعار دهی بر علیه نظام در 24 بهمن سال 89 به دعوت سران فتنه. ارتباط با عوامل بیگانه نیز از دیگر اقداماتی است که نامبرده انجام داده است.
سیامک.م: تلاش برای ایجاد ناآرامی در دانشگاه با سو استفاده از احساسات برخی دانشجویان
روزبه.م: از دانشجویان چپ. وی سردبیر نشریه توقیف شده «آلترناتیو» (مروج تفکرات چپ) بوده است.
جلال.ح: وی تلاشهای زیادی در جهت ایجاد ناآرامی و بینظمی در دانشگاه داشت.
به بهانه سخنان حسن روحانی در جلسه امروز هیات دولت؛
منظور آقای رئیسجمهور از دروغ پردازان چه کسانی است؟
سخنان عجیب و غیرمنتظره آقای روحانی در جلسه امروز هیات دولت درباره برخی از منتقدین خطر ایجاد اشفتگی و فضای درگیری رسانهای میان اعضای دولت و رسانههای مختلف را تشدید کرده است؛ تا جایی که به نظر میرسد دولت یازدهم هنوز به شش ماه نرسیده، روترشی نسبت به منتقدین را آغاز کرده است.
آقای حسن روحانی در بخشی از سخنان امروز خود در جلسه هیات دولت، به «دروغپردازی زنجیرهای برخی از رسانهها و سایتهای خبری نسبت به دولت» اشاره کرد و گفت: «مایه تأسف است که برخی هنوز پیام مردم در حماسه انتخابات ۲۴ خرداد را مبنی براینکه مطالبه جدی آنها از همه مسئولان و نهادهای سیاسی و اجتماعی و به ویژه بخشهای تبلیغی و اطلاعرسانی، اخلاق و راستگویی است را نشنیدهاند.»
دکتر روحانی تأکید کرد: «دروغپردازان بدانند، اینگونه اقدامات غیراخلاقی، تنها به تنفر و انزجار بیشتر مردم از آنان میانجامد و عزم مردم را در حمایت از دولت منتخب خویش، مستحکمتر خواهد کرد.»
این سخنان تند و بی سابقه در حالی اظهار شده که مشخص نیست علت عصبانیت آقای روحانی و پرخاش به رسانههای منتقد بر چه اساس است؟
اگر منظور وی از دروغپردازی علیه دولت، انتشار خبر دیدار او با یک خواننده حامی فتنه است، باید گفت که این خبر توسط رسانههای نزدیک به دولت و حامی رئیسجمهور منتشر شد و اتفاقا خبرگزاریهای انقلابی اقدام به انتشار تکذیبیه آن کردند.
سایت انتخاب که به نزدیکان رئیس جمهور وابسته است
اگر هم منظور حسن روحانی از دروغ، انتشار مقالهای منتسب به او در یک روزنامه آلمانی است، تایید این مساله توسط توئیتر رسمی او و نمایندگی وزارت امورخارجه در نیویورک صورت گرفت و اگر هم بنا به گله و شکایت است، آقای رئیسجمهور باید فکری به حال مشاورین رسانهای و اطرافیان خود کند که اینگونه اقدام به دروغپردازی درباره او میکنند.
به هر روی این انتظار از آقای روحانی وجود دارد که به جای پرداختن به این مسائل و تلاش برای متهم کردن رسانههای منتقد به دروغپردازی، رویکرد خشمگینانه و انقلابی خود را در برابر توهینها و تحقیرهای کاخ سفید و مقامات غربی علیه ملت ایران متمرکز میکرد و به جای سکوت در برابر این اظهارات بیپایه و اساس، پاسخ محکم و صریحی به طرف غربی میداد.
همچنین جای این افسوس باقیست که کاش آقای رئیسجمهور که اینچنین نسبت به دروغ و دروغپردازی حساس هستند و واکنش تند نشان میدهند، نظرشان را درباره ارائه ترجمه دروغین از بیانیه نهایی توافق هستهای ژنو که توسط ارگان رسمی وزارت امور خارجه منتشر شد، بیان میکردند تا حداقل این اطمینان در میان فعالان رسانهای و مردم بوجود بیاید که ایشان به طور عمومی با هر نوع دروغگویی مخالف هستند؛ نه اینکه دروغپردازی برای منافع دولت محترم شمرده شده و نسبت به انتشار اخبار کذب علیه دولت – آن هم توسط رسانههای نزدیک به دولت – واکنش شدید نشان بدهند.